,,Wat een kippenvelmoment. Te gek!'' Daan en Richard hebben een bijzondere ontmoeting.

The wow effect

,,Het is de laatste avond van onze city trip als we op een hele gave plek terechtkomen. Een middeleeuws pand is in de Tweede Wereldoorlog grotendeels beschadigd en dat hebben ze nu omgebouwd tot prachtig restaurant. Hele toffe plek dit. We beginnen te eten en hebben samen mooie gesprekken als er in het restaurant een accordeonist begint te spelen. Het is een man van rond de 60 jaar die hier een aantal avonden per week speelt. Zodra hij begint zijn we beiden geraakt. Wauw! Wat kan hij mooi gevoelig spelen.''

,,Het duurt niet lang of we kijken elkaar aan en hebben een tof idee. Wanneer hij even pauzeert lopen we naar hem toe, maar we komen er al snel achter dat hij geen Engels spreekt. Dus vragen we de serveerster of ze wil tolken. ,,Wil je over een paar weken naar Nederland komen om daar op ons bedrijfsfeest te spelen?'' vragen we hem. De man, Voldemaris, kijkt ons verbaasd aan. ,,Sorry?'' Het duurt even voor hij in de gaten heeft dat we serieus zijn, maar echt geloven doet hij het de hele avond niet."

,,Zodra we weer thuiskomen bellen we met srprs.me of ze ons kunnen helpen met het vliegticket. Dat is geen probleem en een week later landt Voldemaris voor de eerste keer in Nederland. Hij wordt opgehaald door onze collega Pieterdien die hem meeneemt naar Friesland. Voldemaris kijkt zijn ogen uit en blijft het stiekem maar een bizarre situatie vinden.''

,,Het is heerlijk weer, dus we besluiten met een bootje het Friese water op te gaan. Dat was de zet van de eeuw. Voldemaris ontspant, doet zijn schoenen uit en bungelt met zijn voeten in het water.''

Surprise!

,,Dan komen we aan in het grand café waar het feest voor al onze klanten plaatsvindt en Voldemaris verstopt zich in een andere ruimte. Dit moet de verrassing van de avond worden. Als iedereen binnen is, vertellen we over onze bijzondere srprs.ervaring met op de muur achter ons een grote foto van hem en Richard in het restaurant. Precies op het juist moment komt Voldemaris al spelend de zaal binnen. Iedereen valt stil, een kippenvelmoment van heb je mij daar. Zijn muziek ontroert niet alleen ons, maar gelukkig ook alle mensen die er vanavond zijn.''

,,Met handen en voetenwerk communiceren we en maken we met elkaar een mooie herinnering. Een dag later vliegt Voldemaris met de enorme foto als souvenir terug naar zijn mooie stad. Hij moet het weekend weer spelen in zijn restaurant. De foto hangt inmiddels in zijn huis aan de muur.''

,,Deze ervaring laat maar weer zien hoe gaaf het is om wat vaker meteen actie te ondernemen als je een tof idee hebt. Dit was een win win voor iedereen!''

Daan, 41 jaar. Richard, 43 jaar