Rebecca: ,,Het heeft geen zin om het weerbericht te Googlen"

Rebecca: ,,Ik heb het weerbericht wel een paar keer gecheckt. Veel begreep ik er niet van. De ene keer was het warm, de andere keer lag de temperatuur onder het vriespunt. Uiteindelijk heb ik maar een bikini, een zwembroek, wat dikke wintertruien en twee paar handschoenen in onze koffers gestopt.’’

,,Het was een cadeau voor zijn verjaardag. Jackie en ik zijn gewend om veel te reizen. Normaal gesproken naar Azië. Nu moesten we onze bestemming loslaten. Wij laten ons verrassen, maar het liefst wel zo ver mogelijk, was de boodschap die we tijdens onze boeking hadden achtergelaten.’’

,,De envelop bleef zo lang mogelijk dicht. Op Schiphol maakten we er echt een momentje van. Was ons vermoeden juist? Een hart dat bonkt in je keel. Nagels die over de grijze laag krassen. En dan eindelijk die bestemming. Wauw, hier hadden we zelf nooit aan gedacht. Dit was zo gaaf.’’

,,Jackie heeft nog voordat we in het vliegtuig zaten een citymap op zijn mobiele telefoon gedownload. Zo konden we tenminste alvast uitzoeken waar ons hotel lag. Maar dat was ook echt het enige. Het leuke van onvoorbereid zijn, is dat je soms enorm hard kunt lachen. Zoals bij de taxi op het vliegveld. Waarom staan al die mensen toch te wachten, dachten we terwijl we het portier van de eerste beste taxi opentrokken. En ja hoor, bleek dat we een ticket moesten trekken en achterin de rij konden aansluiten. Wisten wij veel.’’

,,De receptionist van het hotel heeft ons een beetje op weg geholpen. Verder zijn we vooral gaan lopen. Heel veel gaan lopen. En dan kom je dus een kraam tegen waar vooral locals in de rij staan voor de lokale lekkernij. Of een oude boekenwinkel met een heel mooi uitzicht op …. een binnenplaats. Hadden we trouwens al gezegd we aankwamen met een strakblauwe lucht en de volgende dag wakker werden met sneeuwvlokjes in de lucht?’’

- Rebecca Indrakusuma en Jacky To. 24 en 31 jaar.